"doğaya tapmak" değildir.
yaygın ve yanlış kalıp yargıların aksine amerika, afrika ve asya'nın kadim halklarındaki şamanizm ve paganizm gibi terimlerle anılan inanç sistemleri, doğa ve evren ile tanışık ve barışık yaşamayı hedefleyen öğretilerdir. bu öğretilerin bazılarında, çoklu tanrı sistemi ve bir ana tanrıça mevcuttur (tek tanrılı sistemlere paralel).
tapılan şey doğa olayları olmayıp, tanrısal gücün kendisidir.
tapma eyleminin uzantısı olan törensel gösteriler (ibadet), tanrısal varlıktan gelen doğal olaylara saygı gösterisidir.
aynı yanlışlık, " putperestlik" efsanesinde de sıkça pazarlanır. o yapılarda kullanılan putlar, tanrının kendisi olmayıp, onun sembolüdür.