daha çok teolojik tartışmalar çerçevesinde ortaya çıkmış bir terimdir.
toplumda egemen olan dinsel normların dışına çıkan ve yerleşik iktidarı/otoriteyi sarsan, hedef alan, itibarsızlaştıran her türlü yorum sapkınlıkla suçlanmıştır.
isa, dönemin yahudi geleneğine göre bir sapkındır, zira yahudi din adamları sınıfına acımasız eleştiriler yöneltmiş ve bunun cezasını çarmıha gerilerek ödemiştir.
sonraki yüzyıllarda bir iktidar dinine dönüşen isevilik, kendi sapkınlarını yaratmaktan geri kalmamış, nasturiler, tapınak şövalyeleri, catharlar ve begomillerle başlayıp, luthercilere ve protestanlığa kadar giden geniş bir tarih diliminde yüzbinlerce insanı sapkınlıkla suçlayıp katledilmelerine fermanlar yazmıştır.

avrupayı kana bulayan 30 yıl savaşları, 100 yıl savaşları gibi uzun çatışmaların gerisinde hep bu kim hak kim batıl tartışmaları yatmaktadır.

islam cografyası da bu kanlı sarmaldan azade değildir.
kerbela ile başlayan (hatta belki daha da öncesinden) ve mezheplerin ortaya çıktığı sonraki dönemlerde iyice keskinleşen şii- sünni ayrımı da yine milyonlarca insanın kanına girmiş olan diğer bir sapkınlık tartışmasının
ürünüdür.

ez cümle, din sadece insanların afyonu olmak görevini değil, aynı zamanda celladı olmak görevini de itinayla yapmış ve yapmaya da devam etmektedir.

şüphesi olan sadece suriye'de olup bitenlere bakabilir.