adele şarkısıyla açılmış yeni bir gecenin başlangıcındayım yine. mutlumuyum mutluyum. öyleki, şanslı olduğum konuları düşünüp polyannacılık oynuyorum. işe yaramış olmasına rağmen oyunu moyunu bir kenara bırakıyorum ve yinede mutlu olduğum sonucuna varıyorum. bunun sebebleri var tabi, öyle boş boş mutlu olurmu insan. olmasına olur da benimkinin elle tutulur sebebleri var. üstüme afiyet best of menü söylememle başlayan bir silsile bu. o tavuk kanatlarını yerken bir keyiflendim bir keyiflendim anlatamam. ve de sözlük, asıl can alıcı olan kazandığım bir dost. bilirsin ne kadar değer veririm dostluklara. ya bu gördüğün azıcık şımarık, her boka rağmen hayat dolu olan serkan var ya alkışa değer bir dost kattı hayatına. sevinmemek eldemiki. ha bide iyiki görebiliyorum sözlük ( bugün gözleri görmeyen biri gördümde). yani şuan bunun tadından ruh hastası oda arkadaşımın masasının üstüne koyduğu çorapları bile görüp sevinebildim.