sıkça yaptığım bir şeydi. fakat bir süreden sonra kendime yeter dedim. dışarıdan biri olarak bakınca aptalmış gibi gözükse de bunu yapan insanın mutluluğu onu umursamamaya yetiyor.

bazen kendimi o kadar kaptırıyorum ki klip bile çekiyorum.havanın durumuna göre şarkının moduda değişiyor ,çok yağmurlu bir gün de aklıma giderli karadeniz kızı konsepti geldi neden bilmiyorum eve volkan konak söyleye söyleye gitmiştim.

birini özlerken ya da onu düşünürken sık sık yaptığım eylem. sokakta şarkı söyleme işini ona kavuşunca yüzüne şarkıyı söyleyerek kaldığım yerden devam ederim.

şu ara sokaklarda dilime dolanan şarkı:

bi de bu durum kulaklıktan müzik dinlerken oluşuyorsa allah allaaahhh * bir tripler, bir şekiller. şarkıyı söylerken bir yandan da klip çekiyorum kendimce dans ediyorum falan. sanki grammy de yarışcam *. bi gün kendimi öyle kaptırmışım ki markette amcaya çarpıp elindeki makarnaların yere düşmesine sebep oldum. işte o an dedim ki sen kim köpek oloomm kendine gel * artık sadece ağzımı kıpırdatmakla yetiniyorum.

kimsenin olmadığı bir sokakta buna o şarkının koreografisi de eşlik eder.