ilk gay heyecanım. bir yaz günü başlamıştım 9. sınıftım. daha önce bir gayin bu kadar güzel anlatıldığı bir dizi/film izlememiştim. porno izler gibi heyecanla ve ailemden gizli bir şekilde balkonda ian gallagher'ın hayatını izliyordum. çok özlüyorum o günleri tüm hisler çok farklıydı. o günlerde bu dizi içime su serpiyordu. kendimden başka bir gayın olduğunu bilmek onu izlemek çok güzeldi.

yalnızca karşıcinsel ilişkinin doğru olduğunu öneren görüştür. heteroseksizme göre, eşcinsellik yoktur, yok sayılır, eğer kafasını kaldırırsa susturulur, eğer eşcinselse de yine tarafını seçmek zorundadır, kadın olan taraf mıdır erkek olan taraf mıdır? gey, lezbiyen ya da biseksüel olmak yoktur. düzen-düzülen üzerinden ilişkiyi örgütler, düzülen tarafsan kadın gibi olmalısın, sana yenge demeliler, düzen tarafsan sana enişte demeliler, düzülen taraf kadın gibi davranmalı, kadın gibi görünmeli, düzen taraf erkek gibi davranıp, erkek gibi görünmelidir.

heteroseksizm eşcinselleri yok sayar, kimsenin eşcinsel olduğunu aklından bile geçirmezsiniz, herkes ya kadın ya da erkektir ve herkes karşı cinsinden hoşlanır.

götü temiz tutup delik çevresine bakım kremi sürülürse sorun kalmayacaktır. 3 ayda bir göt bakımınızı da yaptırırsanız tadınızdan yenmezsiniz.

doğrusu:

bütün dünyası cinsellik olanlar

siz hiç bütün dünyası heteroseksüellik olan birini gördünüz mü? göremezsiniz.

işte bunlar hep içselleştirilmiş homofobi.

benim açılma hikayem çok çok ilginç olmuştu. ailem bir şekilde ajanlıkla bunu öğrenmişti fakat aldığım olumsuz tepki çok gariptir ki şuydu; böyle bir şeyi neden bizden saklıyorsun, biz senin aileniz her şekilde yanındayız, aptal mısın sen neden bizden saklıyorsun diye daha çok sinirlerimi bozmuşlardı. aradan aylar geçince inanın herkes alışıyor o kriz bir şekilde aşılıyor.(tabii benim ailem kabullenip sağlıklı biçimde bunu aşan tipe örnek) şimdi annem yüzümün gülüşünden anlıyor, sevgilimle barışık mıyım?, ayrı mıyım?, kavgalı mıyım? diye. hatta son günlerde aramızda geçen bomba muhabbet;

"ay ona mı üzülüyorsun oğlum, yavrum be! bir senin güzelliğine bak bir de şu adama, haşlanmış yumurta gibi! üzme kendini sen en iyilerini bulursun!" *

yine de şu var ailenin bireyi kabulu ve anlayış göstermesi çok önemliyken aynı şekilde açılmamanız da bence bir sorun çıkarmaz. yani illa ki bilmek zorunda değiller. eğer bu sosyal ilişkilere zarar verecek derecede ailede bir bozulma yaratacaksa en iyisi açılmamaktır. ayrıca kimse kusura bakmasın ama evladını her şekilde kucaklayamayan aile, aile değildir! siz onları reddedin, kendi hayatınızı kurun, dostlarınız, sevdikleriniz, aşklarınızla kendi ailenizi kendiniz kurun! unutmayın açık ya da gizli; ne yanlışız, ne de yalnız!

uygulamaları geçtim whatsappta bile olan durum.birbirini beğenmişsin numaranı vermişsin belli bir süre mesajlaşmışsın sonra pat diye muhabbet kesiliyor.kendi adıma eskiden görüşürüz ,iyi akşamlar gibi veda cümleleri kullanmadan muhabbeti bitirmezdim ve sebepsiz yere pat diye kesenlere sinir olurdum.surata telefon kapatmaktan farksız gelirdi.zamanla anladım ki o mesajlaşma en az benim kadar karşıdakinede sanal ve pamuk ipliğine bağlı .buluşma olmadığı sürece de ne yaşarsan yaşa öyle kalmaya mahkum.sanal muhabbet ne kadar artarsa da reel de buluşma ihtimali o kadar azalıyor .o yüzden çok beğendiğiniz biri olduğunda tüm imkanları zorlayıp mümkün olan en kısa sürede buluşmaya çalışın.

tarafımdan izlenmiş ve arşivimde bulunan filmler. izlemek isteyip de bulamayanlara yardımcı olabilirim. iyi ki sinema var. başlıyoruz efendim.
dipnot: bazı filmlerin ana teması eşcinsellik olmasa da eşcinsel karakterler barındırmaktadır.

a single man: üniversitede akademisyen olan bir adamın yalnızlığını konu alır. hem gay hem olgun hem okuyan-araştıran bir erkek olmanın ister istemez yalnızlaştırdığını okuyabiliriz filmden. filmin yönetmeni ise ünlü modacı tom ford.

all you need is love: şu an konusunu tam hatırlayamıyorum ama çerezlik lgbti temalı filmlerden biriydi kanımca.

american beauty: yıllardır amerikan rüyasının birçok amerikan filminde gözlerimize içine sokulduğu durumu ters köşeye yatıran bir film. aslında o mutlu görünen, herşeye sahip olan amerikan ailelerinin kendi içlerinde nasıl da yalnız olduklarını ve başka limanlarda mutluluk aradığını gösterir. filmin baştan sona konusu eşcinsellik olmasa da içerisinde eşcinsel bir ilişkiyi ufak da olsa barındırır.

anlat istanbul: 5 farklı yönetmen tarafından çekilen, 5 farklı masalın birleştirilmesinden ortaya çıkan film içerisinde birçok yıldız oyuncuyu barındırırken bir eşcinsel ve bir transa da yer verir. hatta bu beş masaldan biri trans karakterin hayatına odaklanmaktadır. güven kıraç'ı bu filmde eşcinsel rolünde izlerken parmaklıklar ardında dizisinden tanıdığımız yelda reynaud'u ise travesti rölünde görüyoruz.

any day now: erkek eşcinsel bir çiftin annesi tarafından ilgilenilmeyen down sendromlu bir çocuğu evlat edinmeye çalışmasını anlatan duygusal bir film. hem eşcinselliğe hem de down sendromuna dikkat çeken bir film iki ötekiyi tek potada birleştirmeyi başarıyor.

ağır roman: mustafa altıoklar'ın yönetmenliğini yaptığı başrollerinde okan bayülgen ve müjde ar'ın oynadığı film içerisinde bir adet eşcinsel karakter barındırmaktadır. yan karakterlerden biri olsa da ((bkz: küçük iskender ) hikayede kendine oldukça fazla yer bulmaktadır. ayrıca filmde söz yazarlarının kraliçesi aysel gürel'i de izlemek mümkün.

billy elliot: tam olarak eşcinsel temalı film olarak değerlendirmek ne kadar doğru olur bilmiyorum ama cinsiyet rollerinin üzerine gitmesi bakımında izlenmesinde fayda olan film. erkek bir çocuğun yaşıtları gibi futbol oynamak istemeyip bale yapmak istemesi üzerine 'bale sadece kız çocuklarına özgü müdür, yapmak isteyeceğimiz dans, spor veya başka bir eylemin çeşidini toplum mu belirliyor, bir erkek dans etmek istiyor fakat çük buna engel midir, engelse çük ağır olduğu için dans ederken kişi zorlanır bu nedenle yapmaması gerekir diye mi hoş bakılmaz' gibi kafamda deli soruları çözmeye çalışan film.

black swan: başrolünde bir adet natalie portman barındıran hoolywood yapımı film. oscar adaylığı da bulunan filmi göze sokulur derecede olmasa da lezbiyen temalı filmler listesine sokabiliriz.

behind the candelabra: amerikada zamanında yaşamış eşcinsel piyanistin hayatını anlatan film. söylentilere göre zeki müren isimli sanat güneşimiz de bu piyanisti izleyip ondan esinlenmiştir sahne şovları ve kıyafetleri bakımından.

edit: a ve b harfindeki bazı filmler şimdilik bu kadar, diğerlerini ve diğer harfleri daha sonra ekleyeceğim.

ibneliği seks,rol modelleri sınırlara indirgeyenler için merak konusu olmuş mesele.
iki pasif gay ne la? sanki iki tiksinç varlık ya da bir araya gelince bir bok olmayan atomlar gibi.

analizim geldi hemen yapim
öncelikle katılıyorum çünkü;
-sex bir kaçış yöntemidir,bizler gerçeklerden hayattan kaçıyoruz çünkü;
-türkiyede özellikle çok izole bir hayat yaşıyoruz, ailemizle arkadaşlarımızla cinsel kimliğimizi paylaşamıyoruz
-gelecek planı yapamıyoruz, evliik şansımız yok, sadakatin bağlılığın bi anlamı kalmıyor, biriyle beraber olmak hayatı daha da zorlaştırıyor
-sürekli kendimizi anlamaya çalışıyoruz kafamız hep yorgun, sex bir kafa dağıtma şekli oluyor
-aşk emektir, sevgi emektir, sanal alemden partner yapıyoruz, emeksiz, kolay gelen kolay gidiyor
hiç kimseden farklı değiliz aslında sadece havamız sanal alemde gerçek hayatta kimse o kadar sex yapamaz

en azından sosyalizmdeki gibi eşcinsellik yasaklanmıyor. insanlar canı ne isterse yaşayabiliyor, herhangi bir kısıtlama yok. paran olduğu sürece tabi.