tom hanks ın bütün filmlerini izlememe sebep olan film. ilk 5 saniyesini izleyince bile ilgimi çekmiştir. arada açıp tekrar tekrar izlerim. her izleyişte ayrı bi düşünürüm neden yaşıyoruz diye.
bütün gün koşuşturmussun, arkadaşlar, dersler, iş, ödevler, sorumluluklar... akşam yemeğini yeyip duşunu almışsın. saat olmuş 10.30, bir bildirim gelmiş sevgiliden / partnerden. yarım saat sonra kapını çalıyor. aman amannn.
20 yaşındayım ilk defa ailemden uzakta yaşıyorum. gerçekten sevginin önemini anladım. ailemin yanındayken sevildiğimi hissediyormuşum. burada yalnızım arkadaşlık ilişkilerim de boktan.
geleceğimi, yalnızlığımı, ilişkilerimi, arkadaşlıklarımı, dostluklarımı, ailemi düşünüyorum bir sezen şarkısı eşliğinde. okulumu bitirmek üzereyim ancak gelecek kaygısı beni bitiriyor. ailem bana güveniyor onların güvenini boşa çıkaran bir evlat olmak istemiyorum sözlük. arkadaşlıklarımı düşünüyorum, bazen iyi bir dost olduğumu düşünürken bazen kötü bir dost olduğumu düşünüyorum. acaba onların gözünde nasılım? ilişkilerimi düşünyorum, eski ilişkilerimi.. acaba onlarında bir gece akıllarına düşüyormuyum? hani güzel bir gece geçirip gece evine gelince loş ışıkta bir sigara yakarsın ya uyumadan önce. tam o sıra akıllarına geliyormuyum? bunları düşünüyorum. sezen eşlik ediyor. sonra derin bir nefes alıyorum. etrafı inceleyip, telefonu elime alıyorum. yarın sabah için alarm kuruyorum. yatıyorum.
dümdüz bir sokak, 2-3 katlı evler ve bakımlı bahçeleri, eksiksiz yanan sokak lambaları, bakımlı kaldırımlar. hava karardı kararacak.. işte bu manzara bakarken o hissi yaşarım galiba