ellerim nasır tutuncaya kadar yazıyorum , aklıma ne gelirse yazıyorum .
beğenmiyorum bazen gidiyorum , yakıyorum yazdıklarımı lavaboda suyla birlikte akıyor gidiyor tüm mürekkepler , hayaller , arzular .
bazende düşünüyorum bu kadar emeği saklasam ilerde bir şeyler yapardım diye düşündüm ama yaktım .
kolonya döktüm üstüne , param varsa vodka döktüm yaktım hepsini , yanarken birer birer kağıtlar kendimi buldum o duman kokusunda ve o kağıdın kor ateşi sönene kadar sürdü tüm hayallerim . bu seferde buraya yazayım dedim , yazıyorum işte aldım biramı yanıma . silmeye kıyamıyorum bu satırları nedendir bilmem .
belkide olgunlaştım , bu kadar yük beni olgunlaştırdı "adam" oldum belkide .
sorun "adam" olmak zaten , kendi ayaklarının üstünde durmak , kimseye ihtiyacının olmaması ama adam olamadım ben halen daha birine ihtiyacım var ve ayakta duracak gücüm , takaatim yok açıkcası .
neden yazdım bu satırları bilmem , bundan sonrada buraya yazarım ben hep .
acılarımı , sevdiklerimi , kaybettiklerimi .
bak şimdi bir şarkı çalıyor usulca canım.
şu dağlarda kar olsaydım diyor ,
bir asi rüzgar olsaydım ,
arar bulurmuydun beni beni
sahipsiz mezar olsaydım .