bak dostum

dostum, göründüğüm gibi değilim. görünüş sadece sadece giydiğim bir elbisedir. senin sorgularından beni, benim seni kayıtsızlığımdan koruyan, özenle örülmüs bir elbise.
benim içimdeki 'ben', dostum, sessizlik icinde oturur, sonsuzluğa dek kalacak orada, doyulmaz, erişilmez.
ne söylediklerime inanmanı, ne de yaptıklarıma güvenmeni isterim- çünkü sözlerim senin aklından geçenlerin dile getirilmesinden, yaptıklarımsa umutlarının eylemleştirilmesinden başka bir şey değildir.
...
'rüzgar doguya esiyor' dediğin zaman 'evet, doguya esiyor' derim: çünkü düşüncelerimin rüzgarda degil, deniz uzerinde dolaştığını bilesin istemem.