demokrasi uzlaşma rejimidir. türkiye'de demokrasi çoğulculuk anlayışı ile bağdaştırılır. çoğunluk sağlandığında demokrasi kazanılmıştır düşüncesi savunulur.

yakın tarihimizde uzlaşıyı destekleyenlerle, monarşiyi destekleyenler arasında yaşanan fikir ayrılıkları, günümüze kadar sürekli bir çatışma halini almış ve sonuçları hep ağır olmuştur.

günün sonunda ne kadar demokrasi kazandı denilse de aslında kazanan biri yoktu, kaybeden türkiye'ydi. daha doğrusu kazanan biri olmadığı gibi savunulan düşüncelerin kendince doğru olduğunu kabul eden herkes demokrasiye inanıyordu.

işte tüm mesele buradan gelmekte olup, uzlaşı kültürünü benimseyenlerle, uzlaşmamayı ve güç, iktidar anlayışına inananlar arasındaki diyalog, her zaman uçuruma yuvarlanmak üzere olan kamyon gibi tehlikelere maruz kalmıştır.

demokrasi bir uzlaşı kültürüdür. şu an ne kadar demokrasi var diye haykırsak da, aslında olayın özü bundan ibarettir.

tarihimizde her zaman uzlaşı kültürünü benimseyen ile benimsemeyen arasında bu şekilde ayrılıklar olmuştur. fakat inandığım bir şey bizim özümüzde bu kültür var, her daim yaşatılması gereğidir.