geçen sene güney amerikalı bir çocukla birkaç aylık bir ilişkim olmuştu. ilk buluşmamızda yüzünde kocaman bir gülümsemeyle bana sorular sorarken “peki hayallerin neler” diye sormuştu. sesinde heyecan vardı. o an hiçbir hayalim olmadığını farkettim. üzerine de hiç düşünmemiştim çok uzun zamandır.
hayatımdan memnun olduğumu, bu yüzden de hayatımda bir değişiklik istemediğimi söyledim. sonra o uzun uzun hayallerini anlattı. çok kıskandım valla ne yalan söyleyeyim. hala hiç hayalim yok. böyle yaşayıp gidicem sanırım.