heteroseksüel erkekler dünyanın her yerinde cinsel suçların %97'sini, şiddet içeren suçların ise %80-90'ını işlemekte. mesela aşağıya ekleyeceğim isveç araştırmasında: on ve üzeri suç işleyen 2752 erkek (%98) varken sadece 60 (%2) kadın on ve üzeri suç işlemiş. genel olarak şiddet suçlarına karışan kadınların oranı sadece %10. bu altmış kadının ortak noktası istisnasız ya [aşırı] şiddet mağdurular ya da maddeye bağımlılar. bunun dışında kadınların işlediği "şiddet suçları" oldukça yanıltıcı, çünkü çoğu "şiddet suçu" olmasına rağmen şiddet içermemekte. isveç gibi kadın haklarının görece yüksek olduğu bir ülkede bile kadınların suç işlemiyor olması oldukça şaşırtıcı. ta ki eşcinsel erkeklere bakana kadar. toplumun hala en ezilen kesimlerinden olan eşcinsel çiftler yine yeniden hetero ve lezbiyen çiftlere göre gözle görülür bir şekilde daha az aile içi şiddete / partner şiddetine maruz kalmakta.
heteroların dahmer gibi eşcinsel yada aileen wuornos gibi kadın seri katillere takıntısı burdan geliyor aslında. heteroseksüel bir erkeğin yedi sekiz kadını öldürmesi onlar için oldukça normal bir şey. hani haberler der ya, köpeğin insanı ısırmasının haber değeri yok ama insan köpeği ısırırsa var diye. erkoların yedi hayat kadınını öldürmesi ömür boyu hapise eşdeğerken, kendisine tecavüz etmeye yeltenen yedi erkeği öldüren wuornos, ruh hali yerinde olmamasına rağmen mahkeme inadı ile asıldı.
kısacası istisnalar kaideyi bozmuyor, erkek şiddeti yok, hetero erkek şiddeti var.
daha fazla okumak isteyenler için:
falk, orjan & wallinius, märta & lundström, sebastian & frisell, thomas & anckarsäter, md, phd, henrik & kerekes, nóra. (2013). the 1% of the population accountable for 63% of all violent crime convictions. social psychiatry and psychiatric epidemiology. 49. 10.1007/s00127-013-0783-y.
gerek psikolojik gerek fiziksel yıllarca bizzat öznesi olduğum ve uzun süre içinden çıkamadığım bir ilişki ağında bana sistematik şekilde uygulanmış bir şiddet türüdür. bunu yaşayan birinin aşması gereken en önemli engel öncelikle şiddeti tanımlayabilmesi. bazen kendimize yediremiyor karşımızdakine konduramıyoruz ve şiddeti rutin hale getiren şey de bu. önce tanımak gerek, sınırları iyi çekmek gerek.
ne tanıyabildim ne sınır çizebildim yıllarca. içti sarhoş oldu bilinci yerinde değildi olsa yapmazdı dedim, başkasıyla konuştuğumu gördü orospu olmasaydım yapmazdı suç bende dedim, annesi yeni vefat etti bık bık kafasında öttüm sussaydım yapmazdı dedim; yani insan hep bi kılıf buluyor ve zinciri koparamıyorsun.
bunu yaşayan arkadaşlarım dostlarım yalnız değilsiniz, içinden çıkamadığınız böyle bir ilişkilenme içindeyseniz ve konuşacak anlatacak kimseyi bulamıyorsanız bana ulaşın, size yardımcı olurum ve yardımcı olacak nonfobik kurumlar tanıyorum. değerlisiniz sizi seviyorum. <3