gerardo diego'ya (ispanyol şair) şöyle yazmıştır şiir sanatı hakkında:

"ama ne diyeyim sana şiir üzerine? ne diyeyim bu bulutlar, bu gökler üzerine? görmek, görmek, görmek onları, görmek onu, işte o kadar. anlayacaksın bir ozanın şiir üzerine hiçbir şey diyemeyeceğini. eleştirmecilerle hocalara bırakalım bu işi. ama ne sen bilirsin ne ben ne de başka bir ozan şiirin ne olduğunu.

işte işte; bak. ellerimde taşıyorum ateşi. anlıyorum onu, çok iyi çalışıyorum onunla, ne var ki edebiyatsız anlatamıyorum. bütün şiir sanatlarını tanıyorum; beş dakikada bir düşünce değiştirmesem anlatabilirim de onu. bilmiyorum. günün birinde çok kötü şiire de bayılabilirim, bugün kötü müziği sevdim (sevdiğimiz) gibi. geceleyin partenon'u* yakacağım, ertesi gün yeniden kurmak üzere, hem de hiç bitiremeden.

konferanslarımda şiir üzerine konuştuklarım oldu, ama tek söz açamayacağım şey kendi şiirim. yaptığın işin bilincinde olmayışımdan değil. tersine, tanrı -ya da şeytan- yardımıyla ozan olduğum ne denli doğruysa, işçilik, çaba ve şiir denen şeyin de tam bilinciyle olduğum da o denli doğru."


*partenon, şu atina'daki büyük yapı. hani bütün atina fotoğraflarında görülen athena'nın büyük tapınağı.
dur, fotoğrafını ekleyeyim:
federico garcia lorca'nın yunan mitolojisine büyük bir ilgisi var anladığım kadarıyla. şiirlerinde çok fazla göndermeler, yunan mitolojisinden kahramanlar var.