azalan aktivitelere bağlı olarak kendinle baş başa kalmanın bir sonucu. gündüz aklın bir ucundan geçmeyen hatta akla hiç uğramayan pek çok düşüncenin gece çat diye akla düşmesi.

örneğin geceleyin insana bir konuda gelen cesaret, normalde yapmayacağı bir şeyi yapmaya duyulan özlem.

insanın kendiyle baş başa kalması da uzun vadede sakıncalı sanırım, evet yol yine gece yalnız kalmamaya en azından yatağımızı paylaşacak birinin olmasına çıktı. ühüğ.