kaynağın götüm olmadığını gayet iyi biliyorsun değil mi sevgili yazarius ve okurius.

bu her zaman farkında olduğum bir şeydi ama adını koymam biraz geç oldu. ne zaman fark ettim tam olarak biliyor musunuz? gazetede "bu güzel kızın da beynini yıkamışlar" diye bir manşet görmüştüm vakti zamanında. oldukça güzel kara çarşaflı bir kızın resmi vardı. kız o kadar güzeldi ki makyaj yapmamasına rağmen kara çarşaf bile güzelliğini saklayamıyordu. kız, iran'daki saçlarını tam olarak örtmeyen kadınları protesto edenlerin arasındaymış. haberi okuduktan sonra manşete baktım, sonra bir daha habere baktım. hayır abicim, güzel insan olmakla faşizm arasında bir türlü bağ kuramadım. nedir yani güzel insanlar faşist olamaz mıydı, güzel insanlar cahil olamaz mıydı ya da güzel insanlar hata yapmamalı mıydı? haberi yapan gazeteciler belli ki protestoculara oldukça kızgınlarmış ama bu kızı güzel olmasından dolayı affetmişler gibi görünüyordu.

bu yukarıda anlattığım olay genel duruma ilişkin tablonun ufak parçaları. insanlar, güzel insanlar ölünce daha çok üzülüyorlar. bunun gerçekten başka açıklaması yok işte. mesela dikkat edin, eğer bir karakolda atıyorum 8 tane şehit varsa en yakışıklı olanın resmi en öne çıkartılıyor ya da en büyük olarak veriliyor. ya da "vah vah pek de güzelmiş" sözü üzerinde hiç düşündünüz mü? biliyorum çok iğrenç bir durum bu durumu açıklamaya ne benim psikolji bilgim ne de benim sosyoloji bilgim yetiyor. ama netice, bence kimsenin reddedemeyeceği kadar ortada. güzel insanların acısıyla daha kolay empati kurulur. güzel insanları affetmek daha kolaydır. güzel insanların kötü insanlar oolduklarına inanmak istemeyiz. güzel insanlar yaşamayı çirkinlerden daha çok hak ediyor... vs. ****