sanırım en önemli özellikleri, sözcüklerinin "ne dersek o" özelliğinin bulunması. mesela bizde "sil" dediğimiz zaman, aklımıza birden fazla eylem gelmesine rağmen, ingilizcede çoğu duruma göre ayrı sözcük kullanılıyor. sanırım bu kültürü de etkilemiş. bir avrupalı, ne derse onu söylemek istiyor ama biz, ya da ne bileyim bi japon ya da çinli, bir şey dediği zaman aslında onun birden çok anlamı oluyor. "ne demeye çalıştı lan bu" moduna giriyoruz.