fransız bilim kurgu yazarı.

liseye başladıktan hemen sonra kitaplarını okumamla birlikte onu idol olarak görmeye başlamıştım. öyle seri öyle ilgi çekici romanları vardı ki. büyüyünce romanlarının, üst üste yığılmış haber küpürlerinden teşkilmişçesine sanattan yoksun olduğunu gördüm. bazı dönemler hiç kitap okumadığımı anlayıp da adorno, cemil meriç gibi yazarları okuyamayacağımı anladığımda önce bir jules verne kitabı okurum. balonla beş hafta, iki sene mektep tatili, esrarlı ada vs. ama bilhassa ellili yıllarda yapılmış tercümelerini okurum. en azından böylesi daha iyi oluyor. akıp giderken kitap bir kaç osmanlıca kökenli sözcük ve tuhafıma giden tabirler öğreniyorum. diğer yandan gözlerim tekrar satırlara ve ellerim de kitaba alışır. ver elini ağır kitaplar.

ancak şu var ki çok zevk alıyorum. dönemsel fark ve kendi zamanında orijinal fikirler üretmiş olması ilgimi her zaman cezbetmiştir.