yılın ilk ayı,aynı zamanda çaykovski’nin;her biri yılın bir ayına adanmış mevsimler eserinin açılış parçasıdır. parçanın diğer bir adı da “kamelka” dır. kamelka’nın rus kültüründe önemli bir yeri vardır,uzun geçen karlı kış gecelerinde tüm ailenin şöminenin başına geçip;karanlık ve zor kış şartlarını bir nebzede olsa hafifletmek için eğlenmesidir kamelka.

19.yy rusya'sında,soylu bir rus ailesi için kamelka: akşam yemeğinden sonra tüm aile şöminenin başına geçer*.evin kızı* da piyanonun başına geçip bir parça çalar. baba,* küçük oğlu kucağında* onunla ilgilenirken, anne ise elinde kasnak el işiyle uğraşır.**
rus köylüsü için ise kamelka daha eğlencelidir. bu sefer aile kalabalıktır, babaanne** yada dede torunlarını şöminenin başına toplar ve onlara içinde bolca şehitler,azizler,kahramanlar olan masallar anlatır. anne ve evin oğlu ise akerdeon,balalayka çalıp anlatılan masala heyecan katarlar. muhtemel içtiği votkalardan kafayı bulan evin babası da sarhoş vaziyette dans etmeye başlar.*

parçaya dönecek olursak;çaykovski’nin bu parçası da ilk girişte,hafif ve huzurludur ama yer yer tıpkı kar fırtınası gibi parçada hızlanır. ama tekrardan;soğuktan kaçıp art arda içilen birkaç bardak çay gibi, parçada ilerledikçe tekrar insanın içine bir huzur ve sıcaklık verir. çok kafa ütüledim,neyse efenim parçayı dinleyin ruhunuzu besleyin.

türkçedeki en zengin anlamlı ve eşsesli/sesteş sözcüklerden biri.
ateş yakıp yiyecek pişirmeye yarayan yer, bir maden cevherinin çıkartıldığı yer, aynı amaç ve düşünceyi paylaşanların toplandığı yer ve bir hastalığa ilişkin şifa dağıtma gücü olan bir ailenin soyu gibi anlamlar taşır.