osmanlıca denen dilin doğru ifade edilmiş şekli. başta arapça ve farsça'dan olmak üzere, imparatorluk yapısı gereği, çokça dilden ( ermenice'den yunanca'ya, say say bitmez!) binlerce sözcük ve deyim almışsa da, temel yapısı, grameri yüzünden ve sarayda, divan edebiyatında kullanılan ağdalı kalıplar haricinde, bu dil türkçe olduğundan, osmanlıca değil, osmanlı türkçesi terimi kullanılmalıdır.

bir diğer doğru ifade şekli de eski türkçe'dir. ancak eski türkçe dendiğinde, daha eski türkçe dilleri ile (göktürkçe, oğuzca, kıpçakça, çağatayca vb.) karışabileceğinden, osmanlı türkçesi denmesi daha akla yakın gelmektedir ve doğrusu da budur.