polis kardeşim;
sen taksim'dekileri, izmir'dekileri, adana'dakileri terörist zannediyorsun.
onlar teröre hiç bulaşmadılar.
ama sen onları dövüyorsun,
sabah aynı mahalleden çıkıyoruz yola.
bazen karşılaşıyoruz otobüste, bakkalda.
az zaman önce taksim'de sana adres sordum mesela, "memur bey mis sokak neresi?"
çünkü sana güveniriz biz başka günlerde
seni yordular, aç bıraktılar.
geçtiğimiz günlerde sana çürümüş kumanya yedirmeye çalışanlara seninle birlikte kızdık biz de
hatırlar mısın vaktiyle polis otolarına benzin alacak para bulamıyordunuz.
hırsız kovalamak için cebinizden benzin alıyordunuz.
silahlarınız eskimişti.
sonra siz de sokaklara döküldünüz.
annem, babam hep yanınızdaydılar.

30'larına yaklaşıyorsun şimdilerde
yorgunsun.
3 arkadaş aynı evde oturuyorsunuz.
belki sevgilin var, eşin var evde, merak ve endişe içinde
haydi gel bu gece eşini çocuğunu da al, taksim'e gel,
sarma yapacak annem, beraber yeriz.
sizin liseden mehmet de orada olacak.
o da karınca kararınca bir şeyler paylaşacak bizimle, mesela şiir
nazım'dan da okuyacağız, necip fazıl'dan da.

biz isteklerimizi söyledik 5 gündür
seni dinleyelim biraz.
çok yorulduk hepimiz.
bak sana emir verenler gezmelere gittiler zaten.
sen uyma sana zulmedene
unutma! vaktiyle biz de seninle birlikte saf tuttuk şehit olan polis arkadaşının cenazesinde.
ve biz de senin gibi lanet okuduk bizi bölmeye çalışanlara.

şimdi bir olduk ve direniyoruz.
ve gazını bırakıp bize katılmanı bekliyoruz.

bora erdin