gözlüklerimi unuttuğumu yaklaşık 120 km sonra farkettim,4,50 derece. dün dışarı çıktım otobüsten indikten sonra köşe başında bekleyen uzun boylu kişiyi arkadaşım sandım kollarımı açtım gülümseyerek ve bişeyler söyleyerek koşmaya başladım-bu arada neden tepkisiz duruyor bu diye düşünüyorum- öpüşme mesafesine gelince birbirimize anneciğim sen kimsin be bakışları attık ve bozuntuya vermeden daha hızlı koştum gidip en uzak banka oturdum hayatın anlamını sorguladım, evet burdan arvellian a esenlikler diliyorum.