avrupa medeniyetinin temellerinin atıldığı ülke. nüfusu 10 milyon civarındadır ve ülke nüfusunun önemli bir bölümü atina'da yaşar. ab'ye girdikten sonra sanayisi gerilemiş, turizm gelirleri artmıştır. uzunca bir süre yunanistan'da bulunmuş bir insan olarak şu kadarını söyleyebilirim; kendini italyan sanan türklere yunanlı denir. malesef yunanlıların türklerle ilgili nefreti sıradan vatandaştan, eğitimli kitleye kadar herkesin genlerine işlemiş durumda denilebilir. çok yakın arkadaş olduğunuzu düşündüğünüz, sol görüşlü arkadaşınız bile aniden kuzey kıbrıs'taki tüm türklerin sürülmesi gerektiği gibi fantastik fikirler öne sürebilir ya da nazi sempatizanları tarafından atina'nın ana caddesinde dayak yiyebilirsiniz. koca yunanistan'da türk kahvesi satan yer yoktur çünkü onun adı greek coffee'dir. 80'li yıllarda türk kahvesi denmesi ayıp sayılmış ve tüm cafelerden bir bir bu ibare kaldırılmıştır. ortak yemeklerimiz olduğu doğrudur. fakat iki halkında daha başarılı olduğu yemekler ve tatlılar vardır. türkler tatlı ve sebze yemeklerinde daha başarılı, yunanlılarsa deniz ürünleri konusunda daha iyilerdir. atina, istanbul gibi bir kentten sonra bir hayli sıkıcı ve yavan, selanik'se izmir'in daha bakımlı ve küçük halidir. yunan adaları ise insanın aklını başından alacak kadar güzeldir. rodos dışında hiçbir adada türk nüfus kalmamıştır. yunanistan ekonomik bakımdan siki tuttuğu için türk turistler kıymete binmiştir. ucuz ve türk sahillerinden daha temiz olduğu için neredeyse tüm adalar türk turistlerin işgali altındadır. size tavsiyem yunan adaları dışında yunanistan gezmek için çok kasmamanız. adalar arasında sakız, rodos, midilli ve nisyros'u tavsiye ederim.