ahlaki görecelilik, neyin doğru ve neyin yanlış olduğuna ilişkin nesnel, genel geçer bir doğru olmadığı görüşüdür. hepimizin yaptığı şey, bir eylemin çeşitli standartlardan birine göre doğru mu yanlış mı olduğunu yargılamaktır. ahlaki kanıların bir çeşitliliği olduğu gerçeği, ahlaki göreceliliğin doğru bir bakış açısı olduğu anlamına gelmek zorunda değildir. örneğin dünyanın fiziki nitelikleri hakkında çeşitli fikirler olabilir, ama bu, tüm bilimsel sistemlerin eşit derecede geçerli olduğu anlamına gelmez. bazı kültürlerin bilimsel yöntemleri sadece kusurlu da olabilir.

konumlarını savunmak üzere ahlaki göreceliliğe inanan bir kişinin kovalayabileceği iki strateji vardır. ilki, ahlaki göreceliliğin ahlaki çeşitliliği en iyi şekilde açıkladığını savunmaktır. farklı ahlak standartları elimizdeyken, doğru ahlaki görüşlü bir kişi neden doğru inançlara sahip olurken yanlış inançlara sahip kişinin yanlış davrandığını neyin açıkladığını sorabilirler.

ahlaki göreceliliğin ikinci savunması, nesnel ahlaki gerçek diye bir şey olmadığını doğrudan savunmaktır. nesnel ahlaki gerçekler, nesnel ahlaki özellikleri, iyilik ve kötülük, gerektirir. ancak iyi olma, fiziki bir özellik değildir, çünkü ahlaken iyi eylemler çoklukla herhangi bir fiziki özelliği paylaşmaz. bu nedenle ahlaki göreceliliğin takipçisi, sıradan şekilde hepimizin düşündüğünün aksine hiç bir nesnel ahlaki özellik olmadığını sonucuna varır.

ahlaki görecelilik çağdaş filozoflar arasında birkaç takipçiye sahipken, filozof gilbert harman, en etkili çağdaş ahlaki görecelilik takipçisidir.