artık kimsenin kimse için çabalamaması

özellikle genç-yetişkin ve daha büyük yaş gruplarında gözlemlediğim, kimsenin ciddi bir ilişki için çabalamaması durumu. herkeste bir yorgunluk ve ilişkilere karşı güvensizlik hakim. ben bu durumun sadece bende olduğunu sanıyordum ama değilmiş.

sanırım bu biraz da sürekli katıldığınız bir yarışı hiçbir zaman kazanamamakla ilgili. yani sonunda kaybedeceğinizi bildiğiniz bir yarışa kaç kere katılabilirsiniz ki?
herkez çabayı karşısındakinden beklediği için gayet doğal olan durum.o arasın ,o mesaj atsın,o espiri yapsın ,o beni davet etsin derken evde kalmış gay kurusu olmaya mahkum oluyoruz .
çok yorulduğu için olmasın. malum herkeste bir ego bir havalar falan. neden çabalayıp kendini boşuna yorsun ki?
herşeyin anlamsızlaşmasının kaçınılmaz sonucu