türk sinemasının en büyük yönetmeni. bu kadar açık ve net olarak söylüyorum, en büyük odur. aksini iddia edenler, ya siyasi nedenlerle birilerini kutsuyordur ya da sinemaya dair hülya avşar kadar konuşabiliyordur. komedi filmlerinden, aşk filmlerine, sosyal dramlardan, melodramlara kadar her türün en iyi örneğini çekmiştir. 2006 yılında onu kaybettiğimizde türk sineması iyileştirilemez bir yara almıştır. o kadar saygı duyulan bir yönetmendirki türkan şoray, mine filmiyle sevişmeme ve öpüşmeme kuralını onun için ilk kez bozmuştur. çektiği filmler sayısız kere altın portakal'da ödülleri silip süpürmüş, uluslararası arenada dikkat çekmiştir. her biri türk insanı için ayrı değer taşıyan filmlerinden bazıları:
menekşe gözler, ah güzel istanbul, salako, selvi boylum al yazmalım, kibar feyzo, köşeyi dönen adam, mine, şekerpare, bir yudum sevgi, dağınık yatak, adı vasfiye, asiye nasıl kurtulur, ah belinda, kadının adı yok, hayallerim aşkım ve sen, arkadaşım şeytan, düş gezginleri, gece melek ve bizim çocuklar diye devam eder. nur içinde yatsın...

ps: çektiği kadın temalı filmleriyle sıradan bir film yıldızı olan müjde ar'ı kült bir kadın stara dönüştürmüştür.
ps2: bir şehir efsanesi olarak atıf yılmaz'ın eşcinselliği hep konuşulmuş ama asla netlik kazanmamıştır.

devlet sanatçısı unvanını 'devlet ödül dağıtacağına, önce sanatın önündeki engelleri kaldırsın' diyerek reddeden yönetmen.