cahilliğini yüzüne vuran bir başlık görünce sinirlenen yazar

yarası olduğu için gocunan yazardır. lakin kızdığı bu başlıklar insanları gerek eleştirel gerek mizahi şekilde öyle ya da böyle bir şekilde yapıcı anlamda dürtmeye yöneliktir ama o yazar bunu ofansif bir tutuma sahip olduğu için kınar , hatta yapılan yorumları ve eleştirileri haksız bir genelleme olarak atfederek muhalifliğin sınırlarını zorlamayı sever.

kültür veya genel kültür edinimi zorunlu olan bir şey değildir. kimseye zorunda olduğu iddiasında bulunulamaz. bu kendini geliştirme isteğiyle doğru orantılı bir denklemdir ve bu başlıklar kendini geliştirme konusunda geride kaldığımız çizgiyi göstermektedir. bu başlıklar altında da herkes özelinde yorum yapmak imkansız olduğu için genelleme de denebilecek yüzeysel yorum ve eleştiriler yapılır ve hedefteki kişilere bir itici kuvvet uygulanmaya çalışılır.

misal olarak kendimden örnek verecek olursam, ben genel kültürü inanılmaz düşük bir insanımdır. bilmediğim konu hakkında da biliyorumuşum gibi topa girip yorumlamak için kendimi zorlamam. ancak mevzu bahis konuda eksik olduğumu düşünür ya da hissedersem, bu konu hakkında bir bilgim ya da fikrim olmaması bana eksiklik hissettirirse konuyla alakalı bana konunun önemini farkettirecek yorum ve eleştirilerde bulunulabilir ve ben az önce saydığım koşullar bende oluşursa konu üzerine yönelirim. tam tersi yönde yönlendirmek adına konunun dikkat çekmesi için çeşitli yollarla eleştiriler ve yorumlarla bilinmesi gereken konuları ön plana kendime has yöntemlerle çıkabilirim. her insana özel ayrı ayrı çıkarımda bulunmakla uğraşmam. olası ihtimaller üzerinden genel ve yüzeysel bir yorum yapar karşılaştırma içerisine girerim. kendini geliştirmeye niye olan kendine çeki düzen verir, gelişmeye kapalı olan ise ya okumaz ya da okur geçer önemsemez. halbuki olaya pesimist yaklaşıp sinirlenmek yerine optimist yaklaşıp kendine ekleme yapmaya çalışmak daha kolaydır.

bu sebeplerden dolayı kısaca hem kendini hem de bu başlık sahiplerini yoran yazarlardır diyebilirim.