son dönemlerde ve ülke gündeminde son yaşananlardan sonra özellikle (bkz: travma sonrası stres bozukluğu) ile birlikte görülen, yakın çevremde fazlası ile artmış olan psikolojik-mental sağlık bozukluğu durumudur. ilaç kullanımınının da çok sık olmasından ve aşırı dereceye çıkmasından dolayı kendimce bir kaç bilgiyi paylaşmak istedim.

ilaç kullanımı erken ergen ve genç yetişkin grubunda var olan intihar düşüncelerini güçlendirmekte ya da olmayan intihar düşüncelerini tetiklemektedir. ilaçla tedavi hafif ve orta derecede depresyon için hiçbir sağlık çalışanı tarafından önerilmemelidir! çünkü etkin maddesi fluoksetin, venlafaxine, paroksetin ve nefazodon gibi maddeler olan prozac, efexor, paxil vb. ilaçların depresyon vakalarında semptom baskılama dışında adapte edici hiçbir etkisinin olmadığı dahası plasebo etkisi ilaçlar ile aynı sonuçları verdiği (bakkaldan alınan olips şekeri ilaç diye vermek) bulunmuştur. (kirsch ve diğ., 2005&fournier ve diğ., 2010)

bununla birlikte hayata adapte edici aktiviteler ve psikoterapi seanslarının, davranış değişimleme ve davranış repertuarına yeni beceriler kazandırma gibi kişiyi günlük hayata entegre edici faaliyetlerin bilimsel olarak en iyi çözüm olduğu da ispatlanmıştır.

depresyonun bir yaşam biçimi olmadığını kabul etmek ve en kısa sürede psikoterapiye dayalı psikolojik destek almaya başlamak sizin için en faydalı ve yararlı çözüm olacaktır bunun için günümüzde size en yakın devlet hastanesi bile bu hizmeti verebilecek en az bir uzmana sahiptir. dikkat edelim ve bilelim ki depresyon, kader değildir.