dmt the spirit molecule

bana epifizimin bir oyunumu bu; aldı newton fiziğinin artıkları ile süslenmiş üç boyutlu evrenimi, verdi zulumü..

alt/üst biçemiyle bilinç, karadeliktir; hepimiz üç boyutlu materyal bir dünyada ikame, miyiz acaba? ayrıca, izafiyet ve zamanın göreceliğinde ben kendimden başkasını gör(e)mez iken kimdir bu hepimiz?

dört boyutlu bir zemin/zamanda süzülürken şöyle anlarsın; "eğer bunları yapabiliyorsam şu anda tüm gerçeklik bu kadarcıktan ibaret". peki ya ben aynı zeminde evrenin tamamını bir masa üzerinde görebiliyorsam, ya evrenin tamamı o masa üzerindeyse? benim gerçekliğimde bunlar bu biçimde varoluyor ise? ya evren ve zaman tek bir ihtimal üzerinden düz bir çizgide aynaya bakamıyor ise?

(bkz:epifiz bezi)