bana epifizimin bir oyunumu bu; aldı
newton fiziğinin artıkları ile süslenmiş üç boyutlu evrenimi, verdi zulumü..
alt/üst biçemiyle bilinç,
karadeliktir; hepimiz üç boyutlu materyal bir dünyada ikame, miyiz acaba? ayrıca, izafiyet ve zamanın göreceliğinde ben kendimden başkasını gör(e)mez iken kimdir bu hepimiz?
dört boyutlu bir zemin/zamanda süzülürken şöyle anlarsın; "eğer bunları yapabiliyorsam şu anda tüm gerçeklik bu kadarcıktan ibaret". peki ya ben aynı zeminde evrenin tamamını bir masa üzerinde görebiliyorsam, ya evrenin tamamı o masa üzerindeyse? benim gerçekliğimde bunlar bu biçimde varoluyor ise? ya evren ve zaman tek bir ihtimal üzerinden düz bir çizgide aynaya bakamıyor ise?
(bkz:
epifiz bezi)