diğerleri gibi ölümdür.

elinde sonunda herşeyin bigün ortaya çıkıp insanların size olan sevgileriyle ciddi manada sınanacak olması gerçeğini sayabiliriz bence.

sonucun ne olacağı çok net bi şekilde belli olmazken gerçekten sevdiğiniz değer verdiğiniz veya kendinize yakın bulduğunuz ve hep de yakın olmasını arzu ettiğiniz insanların bu süzgeçten geçmesi bile huzur kaçırıcıdır.

en iyisi o gün gelene kadar kimseye maddi açıdan muhtaç olmamaya çalışmaktır. manevi destek ve ihtiyaçlarınızı karşılayabilecek güzel insanlar arkadaşlar edinmek ve sosyal çevre oluşturmak da ayrı bir gerekliliktir.

onun dışında kendi bağımsızlığının özgürlüğünüzü elde ettikten sonra da ya dediğim gibi oynamaya devam eder göze almazsınız tee ki homofobimetre icad edilene kadar beklersiniz.. ya da saldım çayıra mevlam kayıra...


bir diğer konu zaten malumunuz: ölüm allahın emri, ayrılık olmasaydı