uzakken iyi gelen bir köşeden seyrederken zevk veren, daha yakından gözlemlendiğinde ya da yaklaşıldığında havaya karışıp kaybolan düşünce yığını. daha iyi görmeye bağlı olarak gelişen kaçınma halidir aynı zamanda.

yeterince tanımıyorken bilemediğin yanlarını kendince doldurduğun insanlar vardır, bu şekil seni mutle eder; tanıdıkça oluşturduğun kalına uymadığını anlar uzaklaşırsın. bazen de kendinden bilemiyorken anlam ifade eden ancak kaynağına indiğinde anlamını kaybeden insanlar vadır ki başka türlü zannı yaratan ancak her anlamda düzen adamı olan tiplerdir bunlar. özetle, tanıdıkça iyi gelmemenin her anlamda nüvesini dolduran durum ve insanlardır.