özgün korku sineması ve bağımsız korku çöp sinemasına kazandırdığı filmlerle tanınan george a. romero'nun 30 yıllık süreye yayarak yönettiği korku kültleridir.
yönetmen, abd sinemasında zombi şeklini karakter olarak geliştirmiş, hatta bazı filmlerinde et yiyen canlı olmaktan çıkararak, duygularıyla hareket eden insansı varlıklara dönüştürmüştür. serinin ilki night of the living dead adıyla 1968 yılında siyah beyaz çekilen görsel efsanedir. renksiz sinemanın alışkın olmadığı şekilde şiddet sunan film hayli başarılıdır. üçlemenin ikinci halkası dawn of the dead adıyla 1978 yılında çekilmiş aşırı kanlı görselleri nedeniyle bazı ülkelerde gösterilmemiştir. son halka day of the dead adıyla 1985 yılında çekilmiş, zombi ve insan arasındaki ilişkiler istismar edici boyutta organik korku görselleri ile alınmıştır.
yahu onca lgbt tbrt mgmt şeyi varken dedem zamanında çekilmiş uyduruk zombi filmleri neyime diyebilirsiniz. haklısınız da. ama bazıları (misal ben) haddini bilemiyor ve kendini durduramıyor. afiyetle buyurunuz:
* küçük bir hatırlatma. romero'nun ölü üçlemesi ölü altılısına dönüşmüş durumda.
1. night of the living dead (1968) - filmin 1986, 1997 ve 2004 yıllarında farklı firmalarca hazırlanmış renklendirilmiş versiyonları var. (siyah beyaz halini her halükarda tercih etsem de 2004 versiyonuna bakmak farklı bir baharat etkisi yaratabilir.) - 1990 yılında makyaj ve efekt efsanesi tom savini tarafından yeniden çevrimi yapıldı. kötü olmayan, zararlı olmayan, ama yine de ne gerek vardı denilen cinsten. - 1999 yılında basılan ve yakın tarihte çekilmiş eklenen sahneler ve yeniden düzenlenmiş müzikleri ile bir tür fan versiyonu olan 30.yıl özel baskısından şahsen uzak durun derim. (romero'nun uzak durduğu kesin.) daha da fenası bu versiyona bir 2001 yılında bir devam filmi de yapıldı: children of the living dead. bu filmden ise ne kadar uzak olursanız o kadar iyi. - 2009 yılında festival gösterimi yapılan night of the living dead: reanimated, farklı sanatçılardan tarafından yapılmış ve her biri farklı tarza sahip kısa animasyonlardan oluşuyor. - 2010 yılında kısıtlı olarak gösterime giren versiyonu ise 3d olarak düzenlenmiş.
2. dawn of the dead (1978) - filmin 4 farklı kurgusu var. kurgusunu dario argento'nun yaptığı az entrika, bol aksiyon, bolca et ve kan içeren en kısa versiyonunun (117 dakika) müzikleri efsane goblin'e ait. filmin avrupa'da gösterilen hali bu hali. işin ilginci argento versiyonu italya'da amerika'dan 8 ay önce gösterime girmesi. romero'nun sinema kurgusu 127 dakika, uzatılmış yönetmen versiyonu ise 139 dakika. filmin fanları tarafından düzenlenen hali ise 155 dakika. argento versiyonu hariç diğerlerinin müzikleri ise stock music kapsamına giriyor. - 2004 yılında 300, watchmen, sucker punch gibi stilize filmlerin yönetmeni zack snyder tarafından (ki ilk filmidir) aynı isim altında yeniden çevirimi yapıldı. film hem eleştirmenlerden hem de seyircilerden, daha da önemlisi, ilk filmin fanlarından geçer not aldı. şu anda piyasayı sarmış olan zombi filmlerinin, sokaktan geçen birisine zombi nedir diye sorduğunuzda suratınıza tuhaf bakmamasının nedeni de bu film aslında. bu filmin ev sineması için çıkarılmış, snyder tarafından "asıl yapmak istediğim film bu" diye tanımladığı biraz daha uzun ve daha kanlı bir versiyonu mevcut. ciddi bir ilgiyle karşılanan dawn of the dead, amerika'da bir zombi salgınına neden olmaz. italyan et ve kan ustası fulci'nin bu filmin başarısıyla çektiği zombi (zombie flesh eaters) ise italya'da 1970-1980 arasında ciddi bir furyaya neden olur. günümüz popüler zombi tiplerinin oluşmasında romero kadar fulci'nin de etkisi vardır.
3. day of the dead (1985) - romero'nun diğer filmlerinde de olan mesaj kaygısının iyice keskinleştiği, grafik şiddet ve kanın en üst seviyeye ulaştığı bu film de tıpkı diğerleri gibi bolca kesintiye uğrar. bugün kesintisiz haline rahatlıkla ulaşabildiğimiz filmin ise diğerlerinin aksine birden fazla versiyonu yok. yeniden çevirim konusunda ise epey bahtsız bir film. dawn of the dead'in yeniden çeviriminin başarısıyla, romero'ya alakası olmayan ve doğrudan video için çekilen devam/yeniden çevirim karması day of the dead 2: contagium (2005) ve friday the 13th'in yönetmeni steve miner tarafından yeniden çevirim olarak çekilen (ama 1985 yapımı filmle neredeyse hiç alakası olmayan) day of the dead (2008) için şunu söyleyeyim: zombi fanı değilseniz kaçın!
4. land of the dead (2005) - the phantom menace'ı beklemek bir star wars fanı için nasıl bir şeyse, land of the dead'i beklemek de korku severler için aynı şey. senaryo aşamasında ismi twilight of the dead olan "büyük dönüş" filmidir. genelde olumlu eleştiriler alan filmin romero tarafından önceden planlanmış sansürlü (sinema için) ve sansürsüz (video için) versiyonları mevcut. bu filmin öncesini anlatan ve pc için hazırlanmış land of the dead: road to fiddler's green diye pek uyduruk bir oyunun piaysaya çıkmışlığı var.
5. diary of the dead (2007) - romero, bu beşinci filmde belgesel tarzı anlatıma el atar.
6. survival of the dead (2009) - serinin şimdilik en kötü eleştiri almış, seyirciden en az ilgi görmüş parçası. şimdilik diyorum çünkü romero'nun bu filmi arka arkaya çekilecek iki devam filmi çekmek istediği yönde açıklamaları var.
dipnot: küçük bütçeli, bağımsız nitelikli, tanınmamış oyunculu filmlerin ısrarlı yönetmeni romero, çizgi romana bayıldığını ama senaryosunu okuduğu halinin kendi tarzından uzak olduğunu öne sürerek reddettiği söyleniyor.
futurelavirs
operazionepaura