manas destanı gibi başlık açmak

bunu yapan insana bayılıyorum. özellikle de araya alengirli bir kelime sıkıştırınca kutadgu bilig havası veriyor. yani şöyle: çok değişik süreçlerde alkol alıp buna bir şekilde tevafuk işte diyen sevgili. soldaki cümle, yazma ihtiyacı hissettiğim bir sorunsal olarak zihnimde belirip beni sözlüğe koştursa mesela, ben bunu asla bu haliyle dillendiremem. binbir rafine işleminden geçirip hala bir şeye benzetemediysem de gidip "tevafuk" başlığına yazarım, ki afili dursun. ve biliyorum bu çok gereksiz bir mevzu oldu şimdi. hiç yaşanmamış sayalım.