milliyetçi geçinen yazarların ecnebice rumuz kullanmaları

hiç anlayamadığım hadisedir. her fırsatta vatan millet sakarya edebiyatı yaparlar. türklükleriyle ne kadar gurur duyduklarını vurgularken mangalda kül bırakmazlar. ya sev ya terk et felsefemsinden ilham almışlardır. özellikle kürtçeye, ermeniceye filan tahammülleri yoktur, boklarlar ama rumuz kullanılan hemen her mecrada( sözlük, tivıtır, feys vs.) özellikle ingilizce filan rumuz kullanırlar. ticari hayatları varsa markaları, dükkanlarının ismi yine türkçe olmaz. çocuklarına bile melissa gibi isimler koyarlar. gazete, dergi, tv-radyo kanalı, internet sayfası açabilen kodaman türevleri vardır bunların bir de. onlar da milliyetçi, en bi vatanperverdir abisi ama nedense türkçe isim seçmezler.* konuşurken, gayet güzel türkçe karşılığı varken bol miktarda ecnebice sözcük, deyim vs. tıkıştırırlar. hatta abartanların aksanları vardır düpedüz. imla deseniz, hak getire zaten. halbuki başka dilleri boklamaya harcadıkları enerjiyi kitap okumaya, diline özen göstermeye ayırsalar nobel bile alırlar.

*