sanskritçe bir kelime. budist rahiplerinin dinsel törenlerinde, ayinlerinde tekrarladıkları kelimeler. bu kelimelerin herhangi bir anlamı yok. anlamsız bu heceler, kelimeler ardı ardına tekrarlanarak meditasyon sırasında zihnin günlük sorunlardan uzaklaşmasını ve böylece de daha iyi yoğunlaşabilmeyi sağlarlar.

arapçası zikirdir. bu ibadet biçimi islam'a hint kültüründen geçmiştir. bir kelimenin uzun süre tekrarı sonuçta onu söylemeye ve anlamına değil daha da derinliğine inileceğine inanılır. bu şekilde girilen meditatif durumla ilahi güçlerin ve sırların keşfi olacağı söylenir. mantıklıdır da.

kutsal sözcüklerin kullanılmasıyla oluşan; bireye özel kutsal sözcük, özellikle meditasyon yapılırken kullanılır

tümüyle anlamsız hece ve sözcüklerden oluşmaz.
kutsal bir tekerlemeye dönüştürülmüş ifadelerdir.
klasikleşmiş bir örneği, " om mani padme hum"dur...