biraz ağzıma yuvalanmış sineklerin kopan kanatlarını yutan mideme yerleşmiş olan örümcek ağlarını yukarıya taşımayı reddettim gibi... biraz içimdeki insanların ayaklarıma elleriyle tutunmalarını hissettiğim ve bu sarsıntıyla bedenimi suya teslim ettim gibi... biraz ne kadar kararlı olduğumu onlara göstermek adına bir ağaca geçirdiğim ipte salladım da ayaklarım boşlukla buluştu gibi... biraz doğurmayı bile beceremediğim umutlarım için tekrar tekrar tecavüze uğrayıp kahkahalar attım gibi...biraz bağırsağımı iki direk arasına gerip üzerinde bisikletimle gezdim gibi... biraz tırnaklarımı yerinden teker teker söküp dişlerimle yer değiştirdikten sonra onları etime geçirdim gibi... biraz... biraz daha... biraz daha daha... biraz daha daha daha...sadece şimdilik değil; ben hala hayattayım...