adı yok

bir gençlik edebiyat dergisi.
güz 2012 sayısında kapağında yazan "bir adamın adımları diğerlerinin ritmine uymuyorsa belki de o, başka bir müziğin sesini duyuyordur." sözüyle bana kendini bir anda sevdirmiştir. derginin son sayfasındaki "evet sen de yazabilirsin!" kısmıysa ayrı bir samimi geliyor. insanın bir şeyler karalayıp gönderesi geliyor bazen.
sadece bi'lira.
ve (bkz: carpe diem kitap)