arkadaşımın düğünü için bahane oldu, geldik. yıllardır gelmiyordum, özlemişim. bugün flörtümün rehberliğinde, ona aslında buraları avcumun içi gibi bildiğimi de çaktırmadan, gezeceğiz. direksiyonu alabilirsem küçükköy'e kırmak istiyorum.
tabii ki eskisi gibi değil hiçbir yer ama yokuş aşağı giden bir kültürel yozlaşma içinde benim için hala temiz kalan nadir yerlerden. fethiye kayaköy de yozlaşmışlıktan kaçma duraklarımdan mesela, burası da öyle.
zaman çok acımasız dolayısıyla böyle durakların varlığına şükrediyorum. 25 yıl önce ilk kez ayvalık'a geldiğimizde yürüyemiyordum bile. şimdi sırayla arkadaşlarımı evlendiriyorum. kiminin doğacak çocuğuna hediyeler bakıyorum, doğmuş olanlarla dayıcılık oynuyorum. burası hep büyülü bir yer olarak kalacak benim için. ne köküm burada ne izim ama biliyorum ki dönüp dolaşıp hikayemi burada sonlandıracağım.
korkmadansevis
efemerid