chappell roan

debut albümü the rise and fall of a midwest princess'le oldukça dikkat çeken-çekmeye başlayan- genç müzisyen. amerika'nın yeni taylor swift'ini çıkarmaya çalıştığı dönemde, ki son zamanlarda olivia rodrigo ile denemiş ancak başarılı olunamamıştı, bu sefer 12'den vurdular denebilir.
tabii "taylor gibi" demek haksızlık olur çünkü olabildiğine özgün bir tarzı var. ikinci albümünü çıkarma arefesindeyken yavaşça listelerde yükselmeye başladı.
ilk albümünün ve genel olarak estetiğinin drag queen'lerden etkilendiğini söylemiş. zaten bayıldığım şarkısı "pink pony club"ın klibi bir gay barda geçiyor.

"i heard that there's a special place where boys and girls can all be queens every single day" liriği ile gönlümü kazandı şimdiden. albümü epey eğlenceli ve cesur.



yine aynı albümden casual'u da çok beğendim. klibi de çok tatlı.



ve son olarak ikinci albümünden duyduğumuz ilk parça "good luck, babe!" çok daha iyi bir albümle geldiğini kanıtlıyor.

endüstri bitkilerinden bıkmış, şahsına münasır yeni şarkıcılar arayanlara can suyu oluyor adeta deli kız.

şu aralar yaşadığım crush’ın da etkisiyle kesintisiz dinliyorum. good luck babe & naked in manhattan ikilisi müthiş gidiyor