gelecekte evlenilecek kişiye mektup

ahmet arifin en sevdiğim şiirlerinden birini yazarım heralde. mektup bilemedim şimdi...

"...

neden, neden alnındaki yıkkınlık,
bakışlarındaki öldüren buğu?
kaç yol aglamaklı oluyorum geceleri...
nasıl da almış aklımı,
sürmüş, filiz vermiş içimde sevdan,
dost, düşman söz eder kendi kavlince,
kınanmak, yiğit başına.
bu, ne ayıp, ne de yasak,
öylece bir gerçek, kendi halinde,
belki, yaşamama sebep...

evet, ağlamakli oluyorum, demdir bu.
hani, kurşun sıksan geçmez geceden,
anlatamam, nasıl ıssız, nasıl karanlık...
ve zehir - zıkkım cigaram.
gene bir cehennem var yastığımda,
gel artik...

..."

bi de malumunuz göğe bakma durağı var turgut uyarın. o da şaaapılabilir
yazdığım mektup değil kurallar sözleşmesi olacaktır . (# spiralletip verin pezemenke şimdiden çalışmaya başlasın )
yazdığım mektup değil kurallar sözleşmesi olacaktır . (bkz:#spiralletip verin pezemenke şimdiden çalışmaya başlasın)
seninle evlenebilecek olma ihtimalimin olması bile, senin kesinlikle şu an yüreğimde olan kişi olmadığını gösterir, ama olsun yüreğimin bam teline dokunmuş bu adamı senden daha çok seveceğim için asla pişman olmayacağım. sen de olma, sen gözlerime onun gibi bakamayacaksın, elimi tuttuğunda titrediğini hissedemeyeceksin, ya da sabahları senin yanında uyansam da onu görmeyi, duymayı dilediğimi hiç bilemeyeceksin..
muhtemelen seninle çok kavga edecez belki seni hayattan bile soğutucam ama her ne yaptıysam aslında seni sevdiğim için yaptığımı bilmeni istiyorum. bazen kırıcı davranıyor olabilirim ama benimle konuşmaktan vazgeçmediğin sürece aşamıyacağımız bir problem olmaz diye düşünüyorum. sadece iletişim kopukluğu olmasın. birbirimizin problemlerini alttan almayı bilelim. gerisi hallolur diye düşünüyorum