kafası dumanlı kaan tangöze abimizin sözlerini eğitim için gittiği seattleda türkiyedeki sevgilisi için yazdığı rivayetler arasında olan şarkı. artık ne çektiyse..

denizler aştım geliyorum
bilirisin derdim seninle
yolumdan döndüm kopuyorum
bilirsin derdim seninle

denizler aştım geliyorum
ister eğlen benimle
yüzünü bir görsem yeter
yolumuz ayrı biliyorum
ölmeden son bir defa
belini kavrasam yeter

hadi gel buluşalım eski köprünün altında
kimseler görmesin
mehtaba karşı uzanalım eski köprünün altında
kimseler bilmesin kimseler duymasın

nedense hep anadolu yakasından avrupa yakasına geçerken tam köprünün üstünde* dinlediğim duman şarkısıdır.

" denizler aştım geliyorum, ister eğlen benimle, yüzünü bi görsem yeter"

genellikle kimsesizlerin, tinercilerin barındığı gece vakti geçildiğinde insana tedirginlik hissi veren yerler.