bir de bu özlenen adamın huyudur, hep yağmurlu günleri seçer insanın aklına düşmek için. akabinde; "ne olurdu şimdi bir köşede yağmuru seyre dalsaydık sarmaş dolaş?" diye iç geçirtir insana, dudaklarınız titremeye başlar ve sonrası malum. hayatımızdan geçen bir adamın sevdiğimiz şeyleri de alıp beraberinde götürmesi ne kadar acı. yazık, oysa ne kadar severdim yağmurlu günleri.