siyaset bilimi kitaplarında nasıl anlatıldığının bir önemi yok, kısaca "özgürlük" demektir. insanın kendini özgür hissetmesidir. yani bir " ruh hali"dir. her ne kadar üzerinde zirilyonlarca spekülasyon, şekle - sisteme indirgemeler çabası olsa da temelde bireyin kendi içinde hissettiği iyi doğasını geliştirip ona uygun yaşama çabasıdır. dolayısıyla bu iyi doğaya engel teşkil eden her şeye karşıdır. buradan hareketle anarşistlerin siyasi bir üst yapı içersinde toplanan insanlardan değil; kendini özgür hissetmek isteyen insanlar bütünü olduğunu söylemek yanlış olmaz.

(bkz: la rage du peuple)

bütün handikaplarımızı ortadan kaldıracak olan sonsuz eşitliği amaçlayan ancak düşünebilen bir avuç insanın, şiddet olarak algılamadığı bana romantik gelen ütopik olmayan gerçek.

terörizm ile sıkça karıştırılandır. bi nevi örgüt kelimesinin kötüye yorumlanması gibi.

insanın bütün erdemlerini tamamladıktan sonra ulaştığı bireyci felsefe. şuan ütopik görünse de yıllar, yüzyıllar sonrasında olacağı kesin.