19. yüzyıl halk ozan'ı dadaloğlu'nun şiirinin ismidir. anadolu nun isyan kültüründen bilgi verir bize bu şiir. otoritenin kendisine karşı çıkan herkesi ne yaptığına bakmaksızın suçlu ilan etmesi ve kendilerini savunma hakkı tanımamasını anlatır. hal böyle olunca anadolu'da iktidara karşı çıkanlar genelde iktidara karşı dağlarda örgütlenmişlerdir. celali isyanları, yavuza karşı kızılbaş isyanları, adana isyanları, arnavut isyanı, sırp isyanı, ermeni isyanları... vs.*

kalktı göç eyledi avşar elleri
ağır ağır giden eller bizimdir
arap atlar yakın eyler ırağı
yüce dağdan aşan yollar bizimdir

belimizde kılıcımız kirmani
taşı deler mızrağımın temreni
hakkımızda devlet vermiş fermanı
ferman padişahın dağlar bizimdir*

dadaloğlum yarın kavga kurulur
öter tüfek davlumbazlar vurulur
nice koç yiğitler yere serilir
ölen ölür kalan sağlar bizimdir

ölürüz de kömür gözlüm ölürüz
dost ağlasın zalim felek utansın
kıyamette kavuşmak var biliriz
dost ağlasın kahpe felek utansın

bir çıkmaza girdi bugün yolumuz
geçit vermez sağımızla solumuz
kalır gayri bizim burda olumuz
mert ağlasın namert olan utansın

avşar ili yaylasına göçmedik
aşın yeyip sularını içmedik
tenhalarda kendimizden geçmedik
can ağlasın hain felek utansın

dadaloğluyum yine coştu çağladı
ak üstüne karaları bağladı
fırkat odu yüreciğim dağladı
ben ölende çapanoğlu utansın

(bkz: osmanlı da eşkiyalık)
(bkz: dağlara gel)