hayatımda bir kere yenmeyecek ya da bitmeyecek bir hediye aldım. onu da hala saklarım. çok kıroca ama bir kırmızı güldür. taksim meydanındaki çiçekçilerden almıştı.

sarhoşken çöpe atılan, ayılınca deli gibi aranıp bulunandır.

iphone 4s 16 gb, sony vaio vpcf23z1e ve bilimum parfümler şu an istanbulun neresinde bilmiyorum... iyiki yapmışım, yine olsa yine yaparım.

merhaba denenlerin sevgili olarak kaydedildiği bu bolluk döneminde sevgili kadar çabuk eskimeyendir.

(bkz: sevgili koleksiyonu)
(bkz: yeni sevgili)

bu pırlantalar nasıl böyle birikti sanıyorsunuz.

giyilebilirler için (bkz: kapıcının oğlu)
yenilip içililebilirler için: (bkz: lağım)
kitaplar için (bkz: kişisel kütüphane)
elektronik ya da pahalılar için: (bkz: ptt kargo) ve (bkz: iade etmek)

*sözlük şimdi hatırladım. istanbul'da yatağımın baş ucunda duran ilginç, değişik biblo eski sevgilinin hediyesidir. vay anası unutmuşum kendisinide haberim yok.her gün gördüğüm şeyi onun verdiğini hatırlamayacak derecede unutmuşum .moralim 200e vurdu. eve gidince ilk iş hediyeyi yok etmek olucak. partiye davetlisiniz. *

(bkz: sevgililer gününde sevgiliye biblo almak)

acaba o zamanlar aklım nerdeymiş.

peluş ayıcıklar ; yolda gördüğüm ilk kız çocuğunun eline tutuşturdum.
gömlekler ; hala yüzsüz şekilde kullanmaktayım. *

ayağımda severek ayrıldığım için severek giyiyorum.

güzel anları hatırlattığı gibi kötü anları da güzel anlar gibi hatırlatan şeydir kendisi

dildo. bu yüzden eski sevgili olmuştur.

çok güzel hediyeyse atılmaya kıyılamaz, üzerine başka sevgililerin anıları yüklenmeye çalışılır.

zamaninda baş tacı ettiğim birinden gelen hediye de her zaman başımın tacıdır. her ayrılık zor, her ayrılık koyuyor insana ama her ilişkide de yaşanılan güzellikler var. onların hatırına saklanmalı, atılmamalı. hiç hatırlanmak istemeyen allahın belası bir sevgiliyse o başka tabi.

burada yaklaşım "sikerim hediyesini de haysiyetini de" ile "zamanında değer vermişim, etiketi değiştiği için değer değişmez" arasında gidip geliyor sanırım. ben mi? ben hediye veren taraf oldum hep, böyle dilemmalara girmemek için*

saklamaktan vazgeçmeyeceğimizdir.

uğursuzluk getirdiğine inandığım hediyelerdir. yeni sevgili yapma yoluna taş koyarlar. tez zamanda imha edilmelidirler. *

ayrılık anında çöpe giden hediyelerdir, onları görmemek ve onu hatırlamamak için. keşke beynimizden de bu kadar kolay silinebilseler...

ayrılığa rağmen henüz çöpe atmadığım tonla hediye. saatten baksıra, takım elbiseden oyuncak kuzuya kadar bir oda dolusu eski sevgili hediyesi var evde. piçlik olsun diye atmıyorum belki de ama sebebi şudur diyemiyorum çok enteresan ama bunun sebebini açıklayamıyorum.