master'ını tamamlamış işinde gücünde dediğin 30'lu yaşlardaki adamın, homofobik davranışları yüzünden "abi biz böyle devam edemeyiz, bence yolun başındayken bitirelim bu olayı" diyerek "ayrılık" sinyalini verdiğin ardından birden parlaması ile, ne yapacağını şaşırdığın süreç içinde, okuluna, işine gelme "tehditlerin" havada uçuştuğu durumda, konuşmak için şehrin çok merkezi yeri seçilir, konuşmaya ateşli şekilde başlanır, sesler yükseldikçe tansiyon da artar, hızını alamaz bir silleyi yapıştırırsın, sana tepki vermeye çalışır ama diğer elin çoktan yumruk olmuş adamın şakağına yol almıştır bile..

itiraf niteliğinde olsa da bu giri, ilk defa bir insanı ona karşı nefret dolu olduğum için dövdüm..

pişman değilim.

asla da olmam..

konu ne olursa olsun çok ciddi sorunlarınızın olduğunu gösterir.

bugün herhangi bir hapishanenin herhangi bir mahkumuyla konuşacak olsanız muhtemelen o da "öldürdüm, pişman değilim, "diyecektir.

kim bilir aramaya inanırsanız "ilk defa bir insanı ona karşı nefret dolu olduğum için öldürdüm, pişman değilim," diyenini bile bulabilirsiniz.

tabii bu eylemi gerçekleştirip pişman olmayan kişi, yarın öbür gün nefret yüzünden öldürüldüğünde veya en hafifinden fiziksel veya duygusal şiddete maruz kaldığında tek bir söz söyleyemez.