geçenlerde ofiste yaşadığımız şey. ünlü birinin (kim olduğunu bilmiyorum) gay olduğu yönünde diyaloglar geçiyordu. daha doğrusu lafı açan, "o gay tabii, bilmiyor muydunuz, ho ho ho!!!" demesi üzerine ofisteki günceli (=magazini) sıkı takip eden kızlarımızdan biri "aaa, olur mu, adamın 2 tane çocuğu var" demesiyle bir anda kapanan konudur. sanırım lafı gediğine koymuş oldu ve çevre olarak da biz bunu kabul ettik.

bir de şu var, erkeklik söz konusu olduğunda, başka yerlerde olduğu gibi burada da hemen birileri "ne kadar statükocu, cinsiyetçi şeylersiniz siz, reybov kuşağını, avtovdıklozeti hiç duymadınız mı, geri kafalılar" (ne alaka değil mi, kurgu hataları ve abartmaları zamanında fazla woody allen okumuşluğuma verin... ya da vermeyin) gibi otomatik tepkiler veriliyor. sonra da "erkek gibi erkek istiyorum, kim bizi erkek yerine koymazmış şaşarım". peki, bu kadar sululuk yeter.

eni topu iki cinsiyet ve bunun kombinasyonların ibaretiz.