bir nevi utandığım içindir. başkalarının baktığı yerden müşkülpesentlik yaptığım ya da şımarıklık ettiğim, debillik sergilediğim bile söylenebilir zira dış görünümün, maddiyatın, kariyerin ve kültürün yolunda, düzgün ve daha da yükselerek devam ettiği bir hayat içerisindeyim fakat kendi kafam içerisindekileri düzgün yerlerine oturttuğum halleri beni yormaktadır.

bir diğer sebebi ise gün neden hep geceye varıyorsa aynı sebepledir. kendimi bildim bileli hayattaki eksikliklere, kıyafetteki deliklere parmağını sokup "işte, bu bir sorun" diyerek dert etmiş biriyim. özellikle başkalarına ait ikinci el utançlar biriktirir ve bunları düzgünce istiflerim. tüm bunları bilerek, kendimdeki sorunlara aşina biri olarak: henüz, kesin çözüm aşamasına kadar gelmiş değilim.

belki biraz daha resimlerim, biten tezim, yazdığım kitabım ile şiirlerim ve okunacak kitaplarım bitince, ben de bitebilirim. bu süreçte de hiçbir şekilde yardım vs. almayı düşünmüyorum, kararım kesindir.