öyle bir hale geldik ki , ya korkudan konuşamıyoruz, ya da artık konuşmayı unuttuk, her iki ihtimalde de fark eden bir durum yok maalesef, ne konuşabiliyoruz ne de hatırlayabiliyoruz, korku denen hissiyat içimizi hapsetmiş ve inanılmaz bir şekilde hepimizi değiştirmiş, çok korkuyoruz, evet doğru ben de korkuyorum, daha sokağa bile güvenle çıkamazken nasıl bu kadar rahat ve özgürce konuşabiliriz diye sormamız gerekir kendimize, sonra neden yazmıyoruz, neden okumuyoruz, neden bilinçlenemiyoruz diye düşünmemiz gerekir, o kadar ucuz olmamalı, o zaman o kadar ucuz olmamıştı, gazi mustafa kemal atatürk'ün bu memlekete bir şans tanıdığı anlardı, sakin, evet ilk defa böyle bir yorum gelmiş olabilir ama aynen öyle, bize bir şans tanındı , ama biz ; iki atom bombası atılan japonya kadar teknoloji sahibi olamadık, yine ikinci dünya savaşında cehenneme dönen almanya kadar, otomotiv devi olamadık, şimdi kendi kendimize eleştiri yapalım neden yapamadık? biz aptal mıyız? yoksa bizi aptal mı yapıyorlar? tarih önümüzde , değerlendirme herkesin nezdinde...
panda
futurelavirs