biliyorsunuz ki özellikle bulunduğumuz coğrafyada neredeyse görmezden gelinmek ve kabul edilmemek gibi bir sorunla karşı karşıyayız. sayı azımsanamayacak kadar çok, ancak gizli yaşama mücadelesi yüzünden normalleşemiyoruz. cesur olanlarımız bir şekilde sokağa çıkıyor-du- ancak yetmiyor.

aslında sorunun temelini incelediğimizde bulunduğun toplum zemininde kendini duyurman mümkün mü bunu anlamalıyız. kabul edilmen ve aydınlatman mümkün mü? öncelikle onur yürüyüşlerine hep birlikte göz atalım. en gözde slogan.

"velev ki ibneyiz!"

sakin olun. altında başkaldırı ve özgüven çok anlamlı ve kesinlikle haklı. ancak amacımız neydi? olaya böyle mi girmemiz gerekiyor. yoksa varlığımızın ne kadar normal olduğunu göstermenin küfürsüz, bağırtısız ve daha "normal" yolları da var mı? neredeyse çırılçıplak, sarmaş dolaş ve yapış yapış, ucube makyaj ve mide bulandıran tavırlarla sizce kabul edilebilir miyiz?

eşcinseller;
- doktor
- öğretmen
- mühendis
- asker
- polis
- işçi
- berber
- bakkal
- ceo
- bilim insanı
- çoban
- ressam
- müzisyen
- hekeltraş
- oyuncu
- futbolcu
-
-
...

olabilir. vardır. rüştünü ispat etmek, varlığının ne kadar normal olduğunu kanıtlamak ve bu toplumun ayrılmaz bir parçası; muhtaç olduğu renkler olduğunu anlamak, anlatabilmek için bunca yıldır yapılanların hiçbirine ihtiyacımız yok. hatta sokaklara çıkmaya hiç ihtiyacımız yok. yapmamız gereken tek şey başarılı olmak. bir şeyler başarmak ve bunu başardığımızda eşcinsel olduğumuzu sakince ve oldukça normal, sıradan bir şekilde duyurmak. tabiri caizse takım elbiseli eşcinsellerin sahneye çıkma vakti geldi. tuhaf ve itici davranmayan, toplumun işe yarayan kısmını oluşturduğunu gösteren, belli bir kültür içinde yaşadığının farkında olanlara ihtiyacımız var.

katılırsınız ya da katılmazsınız. normalleşeceksek ancak böyle olacak. onur yürüyüşü adı altında sokaklarda sevişip çığırtkanlık yaparak ancak bu noktaya geliniyor.

alan turing bilgisayarın babası denir ona hayatını okuyun ülkesini kurtarmıştır bilimle ancak başına gelene baktığımızda şaşırmıyorsunuz.
ayrıca herkesin pislik garip olarak (sözde) gördüğü eşcinseller translar neden öyle davranıyor veya neden sex işçisi oluyorlar hiç empati yaptınız mı?
onur yurusunde soyunanlar hakkında hiçbir şey söyleyemiyorum ancak bu coğrafyada sağlam psikolojileri bozulmuştur biliyorum hepimiz avrupadaki pridelara özeniyoruz ne güzel takılıyorlar diyebiliyoruz.ancak her şeyden önce birbirimize destek olmalıyız gibi bir cümle sarf ettim pardon baya bir güldüm...
bu coğrafyada olduğumuz sürece bir şeyler değişmeyecektir yer belli tipler belli yaşananlar belli üzgünüm keşke öyle takım elbiseyi çekip parayı basıp meydana çıkarak olsa o işler...
ha eşcinseller her mesleği tabiki yapabilir hepimiz insanız ve normaliz kimseye de kendimizi ispatlamamıza gerek yok bana kalırsa.
ancak kimseyi küçümsememek gerek hele daha rahat empati yapabildiğimiz birilerine karşı.
son olarak çok isterim tabiki kabullenilmek ama zaten belli neyse.

normal olan bir kavramı normalleştirmek mümkün olmayacaktır. saygı duymalarını istiyorsak lgbt bireylere nefretin sebebinin ne olduğunu düşünmek lazım öncelikle. bu nefretin sebebi korku olmalı. korkuyorlar eşcinsel bir bireyle, trans bireyle tanışmadıkları için. kendimizi tanıtmamız lazım ki onlardan pek farkımız olmadıklarını görmeliler. bu için de astronot ya da kasiyer olmaya gerek yok.