sivas katliamında yitip giden türkiye'nin en önemli şairlerindendir. sezen aksu 88 albümündeki kavaklar şarkısının sözleri ona aittir. kendi sonu da kavaklar gibi olmuştur. huzur içinde yat usta! seni unutmadık...

"...
ah kavaklar ah kavaklar
bedenim üşür yüreğim sızlar

beni hoyrat bir makasla
ah eski bir fotoğraftan oydular
orda kaldı yanağımın yarısı
kendini boşlukla tamamlar

ah omuzumda bir kesik el ki
hala, hala durmadan kanar

ah kavaklar ah kavaklar
acı düştü peşime

ah kavaklar ah kavaklar
ardımdan ıslık çalar
..."

her insan, her şair, her sanatçı değerlidir ama metin altıok benim için başkaydı, bambaşkaydı. yazdığı her dizede kendimi bulduğum, biraz karamsar ama çok derin bir anlatımı vardır. ne kötü bir ölümdür bu! ne zamansız terk ediş! ışıklar içinde yat büyük şair. sizi bizden koparanların cezalandırılacağı gün için yaşıyoruz.

saril bana

bu yaşa geldim içimde bir çocuk hâlâ
sevgiler bekliyor sürekli senden.
insanın bir yanı nedense hep eksik
ve o eksiği tamamlayayım derken,
var olan aşınıyor azar azar zamanla.

anamın bıraktığı yerden sarıl bana.

anılarım kar topluyor inceden,
bir yorgan gibi geçmişimin üstüne.
ama yine de unutuş değil bu,
sızlatıyor sensizliği tersine.
senin kim olduğunu bile bilmezken.

sevgiden caydığım yerde darıl bana.

yanında dağılmış kağıtlar
ve tütün tabakası var
...........

(bkz: kimliksiz ölüler)

olaylar esnasında ya içimizden birine birşey olursa sorusunu "kalanlar, ölenler için şiir yazar." şeklinde yanıtlar metin altıok. nitekim de öyle olur:
"kucaklıyor beni metin altıok,
aldırma diyor gülerek.
yaşamak görevdir yangın yerinde
yaşamak insan kalarak…"/ ataol behramoğlu

en sevdiğim şairin en sevdiğim şiirlerinden biri:

evde yoklar

durmadan avuçlarım terliyor,
inildiyor ardımdan
girdiğim çıktığım kapılar.
trenim gecikmeli, yüreğim bungun,
bir bir uzaklaşıyor sevdiğim insanlar.
ne zaman bir dosta gitsem,
evde yoklar.


dolanıp duruyorum ortalıkta.
kedim hımbıl, yaprak döküyor çiçeğim,
rakım bir türlü beyazlaşmıyor.
anahtarım güç dönüyor kilidinde,
nemli aldığım sigaralar.
ne zaman bir dosta gitsem
evde yoklar.

kimi zaman çocuğum,
bir müzik kutusu başucumda
ve ayımın gözleri saydam.
kimi zaman gardayım
yanımda bavulum, yılgın ve ihtiyar.
ne zaman bir dosta gitsem,
evde yoklar.

bekliyorum bir kapının önünde,
cebimde yazılmamış bir mektupla.
bana karşı ben vardım
çaldığım kapıların ardında,
ben açtım, ben girdim
selamlaştık ilk defa.

kızına yazdığı mektupları okudukça duygulanmadan edemiyor insan. böylesine güzel bir insanı katlettiler. yakarak.

"gözümün bebeği; işte ben burada ödün vermemenin, boyun eğmemenin, yani onurlu bir yaşamanın faturasını ödüyorum. k.d.v.’si içinde olaraktan.

eh! bu kadar ciddiyet yeter. işte sana bir resim daha binbir suratımdan…
gönderdiğin fotoğraflara çok sevindim. seni gönlünden hiç çıkarmayan baban…"

http://www.siir.gen.tr/siir/m/metin_alti...

"ömrümün külüydü savrulan hep ardımda..."

"heybesinde yılan
işaretleri,
baldıran zehiri
yüzüğünün içinde
ve yanında
kav taşıyan ben;
tekinsizim size göre
ibret için yakılması gereken…"